گلبوته : 1- گل، گل و بته؛ 2- (به مجاز) محبوب و معشوق؛ 3- (به مجاز) خوب و دوست داشتني.

گشين : (گش = خوب، خوش، با ناز راه رفتن + ين (پسوند نسبت))، (به مجاز) زيبا و دوست داشتني.

گلابتون : 1- (در صنايع دستي) رشته‌هاي نازك طلا و نقره (امروزه اغلب اكليلي به رنگ طلا يا نقره) كه همراه تارهاي ابريشم در زري بافي به كار مي‌رود؛ 2- گل‌هاي برجسته از رشته‌هاي طلا و نقره كه روي پارچه مي‌دوزند؛ 3- ابريشم بافته‌اي به رنگ مو همراه با منگوله كه به دنباله‌ي گيس مي‌بندند.

گُلان : (گل + ان/ an ـ/ (پسوند نسبت يا نشانه‌ي جمع در فارسي))، 1- منسوب به گل؛ 2- گلها؛ 3- (به مجاز) زيبارو و لطيف.

گِلاويژ : (كردي،gilāvež) نام ستاره‌اي كه در شب‌هاي تابستان نمايان مي‌شود؛ ستاره‌ي سهيل.

گلنام : [گل+ نام = (به مجاز) صورت، ظاهر] 1- داراي صورت و ظاهري چون گل؛ 2- (به مجاز) زيبا، لطيف و با طراوت.

گلناز : نوعي گل (گلِ ناز).

گلنار : 1- گل درخت انار كه سرخ رنگ است به ويژه گل انار وحشي كه مصرف دارويي دارد؛ 2- (اَعلام) از نام‌هاي زنان در شاهنامه.

گلمهر : (گل + مهر = خورشيد) 1- (به مجاز) آفتاب، گل خورشيد، گل آفتاب، گل آفتاب‌گردان؛ 2- (در زبان انگليسي)sun flower.

گل‌گيس : ويژگي آن‌كه گيسوانش چون گل خوشبو، خوش رنگ و لطيف است.